Op 11 december 2018 werd Hüseyin A. veroordeeld tot 20 jaar cel vanwege het verkrachten en doden van Milica van Doorn in 1992. Ruim 25 jaar later is de dader uiteindelijk berecht. Ik las het als een nieuwsfeit.

Een dag later verscheen er een reconstructie in de Volkskrant met als kop De man die ze al 25 jaar zochten. Geschreven door Elsbeth Stoker. De kop is al spannend, mede door het actieve werkwoord 'zochten'. Gauw doorlezen. In de eerste alinea is het Sinterklaas, 5 december 2017. Stoker schrijft:"Dna-specialist Arnoud Kal heeft zijn jas al gepakt om naar huis te gaan. De klok van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) wijst bijna vijf uur aan. Nog even loopt Kal naar zijn computer. om te kijken of de laatste lading wangslijmborsteltjes met erfelijk materiaal al is geanalyseerd (...)'.

Bam. Ik zit in het verhaal. Ik wil verder lezen, weten hoe het afloopt. Terwijl ik de echte afloop al ken, de dader is immers opgepakt en berecht. Toch ben ik benieuwd naar hoe ze hem te pakken hebben gekregen.

Schrijven in scènes
Elsbeth Stoker had de eerste alinea ook als een achtergrondverhaal kunnen schrijven. Dan was Arnoud Kal niet een van de hoofdpersonages geweest, maar een informant. Iemand die vertelt hoe de Dna-match tot stand was gekomen. Feitelijk en zakelijk weergegeven. Als een vorm van duiding van een opmerkelijk nieuwsbericht.

Het verschil met de eerste alinea van Stoker zit hem in de aanpak: van feit naar scène. En in scènes zijn er personages die handelen, een jas aantrekken, de computer afsluiten. Mensen zoals jij en ik. En dat beklijft. Dat heet verhalende journalistiek.

Volg 22 februari de eendaagse cursus Van verhaalplan naar verhaalelementen. In A'dam-Noord, van 9.30 tot 17.00 uur. Prijs: € 125,- pp. Inschrijven: info@karelwitteveen.nl